Czarne chmury nad głowami

Wita Państwa redaktor milian.
Mam nieskrywaną przyjemność zakomunikować Państwu, że od jutra rozpoczynamy naszą "prawdziwą" pracę. Będziemy operować karuzele. Karuzelą? Będziemy wciskać "start" i "stop" oraz kasować bilety i nieśmieszne komentarze(takie o przecinkach, życiu i wszystkim - zapraszamy do lektury "The Hitchhikers Guide to the Galaxy").

Ciekawostka: kupiliśmy bilet do SanFran...oby tym razem bez pomyłek, spóźnień i pożarów...

Właśnie o pożarach teraz będzie mowa(przechodzę od tematu do tematu lepiej od r. flisiaka, prawda?). Lecąc z Anchorage do Fairbanks nieco ponad tydzień temu
redaktor flisiak spostrzegł przez okno awionetki przeżywającej swoją drugą(albo i trzecią) młodość wielkie, gęste i białe kłęby dymu. Jak się później okazało, ogień trawił wielkie połacie lasu w "okolicach"(to słowo ma tutaj zupełnie inne znaczenie - 100km to rzut kamieniem, a 500km to ścisła okolica) parku Denali. Na dowód przedstawiamy zapis filmowy zrealizowany przez jednego z nas, rednecków:

http://www.youtube.com/watch?v=KobqyS-Nbt0

Ciekawostka: redaktor flisiak i ja, r. milian, należymy od niedawna do grupy społecznej określanej mianem rednecków - nie myjemy się, mamy spaloną skórę na karku i pracujemy w kurzu i znoju;]

Wracając do pożarów...wczoraj z wieczora wybraliśmy się na przechadzkę do uniwersyteckiej kawiarenki na skrzyżowaniu University Rd i Collage St. i naskrobaliśmy wam posta(tylko wiks i maru pofatygowali się udzielić nam konstruktywnego feedback'u, chwała im i flacha!).
Gdy już kawa wystygła, internet się skończył i tyłki przyrosły nam do kanapy(2-3h) wyszliśmy na zewnątrz, a tam stepy akermańskie. Albo zupełnie nie. Całe miasto spowite było duszącym dymem w kolorze jasnopomarańczowym. Niezrażeni tym faktem wyruszyliśmy do pobliskiego(pamiętacie "okolice"?), oddalonego o godzinę marszu, sklepu. Przemierzając półki z gównianym, anglosaskim chlebem i bułkami do hot-dogów(nikt nie nosi takiego stroju, wiks;]) napotkaliśmy naszego współpracownika Coddiego. Dowiedzieliśmy się, że ogień jest jakieś 10mil od granic miasta i prawdopodobnie zostaniemy ewakuowani następnego dnia, dlatego poradził nam kupić piwo zamiast jedzenia. Posłuchaliśmy...cóż mieliśmy zrobić?;]
Tu po raz kolejny opatrzność czuwała nad nami, zupełnie jak feralnego ranka, kiedy zaspaliśmy na samolot.
Spadł deszcz.
Zgasił pożar.
ZALAŁ MI PRZYCZEPĘ!!

Ciekawostka: kończą nam się ciekawostki...wprowadzamy zmiany w blogu...tylko poczekajcie!

To tyle, nic więcej od wczoraj się nie wydarzyło. Życie tutaj nie obfituje w atrakcje.

~~redaktor milian